Arşiv

Archive for Aralık 2010

“HÜR ADAM” FİLMİ NE KADAR HÜR?


Günlerdir Hür Adam filminin reklamı yapılmaktadır. Husussan Risale-i Nur mensubu kimi çevreler gerek TV, gerekse yazılı basın ve elektronik ortamlarda hummalı bir şekilde filmin reklamını ve medh u senasını yapmaktadırlar. Filmin konusu Said-i Nursi Hazretleri olunca, elbette bu tanıtımlar için az bile denilebilir. Zira, İstibdad-Meşrutiyet, İttihad ve Terakki ile Cumhuriyet gibi dönemleri yaşamış, ancak her dönemde de yaşamın kendisine zehir edildiği bu yüce şahsiyet, gençliğinden vefatına kadar müstebid çevrelerce her zaman takibe alınmış, tazib edilmiş, sürülmüş, zindanlarda çürüme ve imhaya terkedilmiştir. Dünya ilim ve fikir tarihinde hiç bir düşünüre uygulanmayan zulümler ona revâ görülmüştür. Eserleri muzır evraklar gibi toplattırılmış; bu eserleri okuyanlar, yazanlar ve yanında bulunduranlar en ağır işkencelerden geçirilmiş; hatta kimileri bu işkencelerde beyin ve mide kanaması geçirerek hayatlarını kaybetmişlerdir. Arkalarında hanımları dul, çocukları yetim ve sahipsiz bıraktırılmış birçok Nur Talebesi…

İşte, böyle bir şahsiyet ve onun fedekâr-vefadar talebelerine reva görülen bu badire ve mehalikten sonra, ülkedeki nisbî demokratikleşme ve serbestiyet imkânlarının doğmasıyla, istibdad ve totaliter yapının zayıflamasıyla, bu zatın sinema aracılığıyla kamuoyuna ve dünyaya tanıtılması zaruri bir ihtiyaç kesbetmiş olacak ki bazı çevreler filmin senaryosunu yazıp “Hür Adam” ismiyle beyaz perdeye uyarlamışlardır. Hayırlı olması dileğimizle…Ancak, bu senaryo yazılırken, muhteva, Said-i Nursi’nin Tarihçe-i Hayatı’na ve eserlerine ne kadar muvafıktır ya da değildir, filmin tamamı izlendikten sonra tebarüz ve tebellür edecektir. Şimdilik, sadece filmin fragmanını izlemiş biri olarak, bir-iki noktadaya değinmek istiyorum:

Bedbinlik ve kötümserliği semtime dahi uğratmak istemem, ancak fazla hüsnüzancılığı ve abartılı reklamlara kanmayı da saflık olarak değerlendiririm. Objektif olmak en doğrusudur. Sözkonusu Said-i Nursi’nin anlatılması olunca bence çok dikkatli ve ihtiyatli olunmalıydı. Bunun için de, bu çalışmanın müşterek bir konsept ve kabul içinde yapılması gerekirdi. Ancak görülen o ki, bu yapılmamış; sadece belli bir çevrenin muvaffakatıyla piyasaya sürülmüş gibidir. Yani bir çeşit pazar kaygısı… Neden diyeceksiniz?

Hür Adam filminin birkaç dakikalık fragmanında görebildiğim kadarıyla, Üstad’ın gerek şahsî tabiatı ve karakteristik kişiliği, gerek elbise ve kostümleri ve gerekse fikir ve telakkıyatlarının temsil edildiği kuşkuludur. Bence, on düşünüp bir isabetli seçime gidilmeliydi. Ancak öyle yapılmamış gibidir. Üstad rolündeki şahsın saçından sarığına kadar eleştirilecek çok yanları vardır; fazlası, filmin izlenmesi sonrasında ortaya çıkacaktır.

Hür Adam filminde Üstad’ın hür bırakılmadığı, aksine, birilerinin pazar ve propaganda amaçlı olarak onu kullandığı kuşkusu, fragmanda geçen şu iki ifadeyle hissediliyor:

1- Güya Üstad söylemiştir gibi, onun diliyle seslendirilen aşağıdaki söz ne anlama geliyor, acaba! (Bediüzzaman’ı bilenlerin ve sevenlerin bilgi ve ferasetine havale ediyorum).

“Bu milleti Türkler idare ediyor, bundan böyle de Türkler idare edecek!” Evvela, bu söz Risale-i Nur, ya da Tarihçe-i Hayat’ın neresinde geçiyor, gösterilmelidir. Şayet yoksa, Üstad’ın dliyle hangi kaset ya da görüntülü kayıtta mevcut? O da yoksa, hangi yakın talebesi bu söze şahittir, senarist tarafından bunu ispatlanması gerekir. Yok, eğer tamamen uydurulmuş bir söz olup Üstad’a söylettiriliyorsa, bu takdirde iki katlı bir günah işlediklerini itiraf etmeliyiz. Zira hem yalan, hem de iftira gibi iki katlı çirkin bir günaha tevessül etmişlerdir.

Bir sefer, 72 millettten müteşekkil, zengin bir mozaiğe sahip ve Osmanlının bakıyesi olan bu ülkeyi ve içindeki halkı münhasıran Türk olarak görmek ne kadar yanlış ve asabiyet-i milliyeleri tahrik edici bir muhtevaya sahipse, aynı şekilde Türk vurgusuyla, belli bir kavme idareciliği tahsis etmek (bir çeşit seçkinlik izafesiyle) ayrı bir hata ve fitneye çanak tutuluyor. Zira Cenab-ı Hakkın yarattığı hiçbir kavme ayrıcalık tanımadığı ve peygamberimizin de bu mealde bir imtiyaz vermediğini çok iyi biliyoruz. O halde, bu nasıl bir müslümanlık ve beniâdemliktir ki ha bire belli bir kavme vurgu yapılıyor. Şimdiye kadar, bu ülkedede icra edilen kavmiyetçilik bombardımanının ve dayatmasının nice hanumanları harabeye çevirdiği bütün dehşet ve vahşetiyle orta yerde dururken, hala uslanmayıp bunu milyonlara izleterek deklare ettirmeye çalışmanın mantığı nedir, izah eder misiniz Allah aşkına? En vahimi de, Bediüzzaman gibi ümmetin itimadını ve sevgisini kazanmış bir zatın diliyle bunu pekiştirmeye çalışmaktır… Hâlbuki sözle değil, icraatlarla liyakat belli olur. “Kâfir Rus’un 3 senede reva görmediği zulümleri Bediüzzaman’a 3 ayda çektiren mülhid ve münafıklar” bilmiyorum, nereden ithal edilmişlerdi acaba! “Birinci ve İkinci Cihan Harplerinin âlem-i insaniyete veremediği tahribatı Anadolu’da tatbik edilen rejim İslamiyet’e vermiştir” diyen Bediüzzaman, acaba bu tahripkâr rejimin uygulayıcılarını hangi kavme nisbet ediyor? Bunlar hangi kavmin içinden türemişlerdir.

Hasılı, vazgeçin bu Yahudi zihniyetinden. İslâm’a ve İslâmî vahdete zarar veriyorsunuz beyler! Maymundan ya da Kurttan geldiklerini iddia eden Materyalist-Şamanist zihniyete meşruiyet kazandırıyorsunuz beyler! Zira, bu sözlerle, Ademin çocukları değil, farklı farklı evülosyonların mahsulü saplantısına düçar oluyorsunuz! Bu sözlerle İblis’in, Allah karşısındaki muannid ve mütemerrid tezine destek sunuyorsunuz! O iblis ki “Ben Adem’den daha efdalim; zira beni ateşten, onu ise topraktan halkettin” demişti. Söylüyorum size, siz hangi kutsal ateşten yaratıldınız acaba? Söyletmeyiniz beyler!

2- Yine filmin fragmanında geçen Kürtçe şu ifadeye bakalım: “Li Enqarayê hukimetek bêîman hatiye avakirin. Emê ji bo wê, serî hildin” deniliyor. Söz, güya Şeyh Said hareketine iştirak edecek olan Kürdlere ait. Buna mukabil, Üstad da, güya “Bu millet bin yıldır İslâm’a hizmet etmiş, bu milletin çocuklarına kılıç çekmek haramdır” diyor…

Allah aşkına, ne zamana kadar aslı-astarı olmayan bu yalan ve düzmece senaryoyu dile getireceksiniz? Koskoca bir devlet bile yıllarca ders kitaplarına derc ettiği bu yalana bir kılıf dikemedi. Ne kendi arşivlerinden, ne de hareketin hâmisi ve tahrikçisi olarak gösterdiği İngiliz arşivlerinden bir belge ibraz edemedi. O halde, siz kim oluyorsunuz ki böyle delilsiz-belgesiz bir yalanı –üstelik pervasızca- savunuyorsunuz. Nurlardan aldığınız terbiye bumudur? Nurların hangi risalesinde yalana cevaz verilmiş? Bediüzzaman hangi kitabında kendisine gelindiğini ve harekete katılmaya davet edildiğini söylüyor, gösterir misiniz? Eğer gösteremiyorsanız, neden o zehirli dilinizi içeri çekmiyorsunuz. Neden Üstad’ı zan altında bırakıyorsunuz? Şeyh Said olayıyla birlikte Üstad’ın Burdur’a sürüldüğü, hatta birçok bölge ileri gelenlerinin dört biryana savruldukları biliniyorken; ve esas itibariyle tasfiye, tenkil ve imha amaçlı hedeflerine ulaşmak için hareketin apansız dayatıldığı gün gibi ortada iken; ve Şeyh Said’in kendisi değil, onu bu harekete mecbur bırakanların özel tertipler içinde oldukları ve bu işi özel kuvvetlerince organize ettirdikleri şaibesi varken, nedendir ki habire ısıtıp ısıtıp o zatı bir isyancı(!) gibi deklere ediyorsunuz?

Hasılı, Şeyh Said hareketi bir gün –tıpkı Menemen olayı gibi- tam vuzuha kavuşacaktır. O gün, kendisine iftira çamurları atanların birçokları günahlarıyla birlikte dar-ı cezaya gidecekler. Henüz ölmemiş müfteriler de ah u vah edecekler. Ve hakikatı savunanların yüzlerine bakacak yüzleri olmayacaktır. Ahiret de, dünya da çok renkli olacaktır… Olsa olsa, bir içtihad hatası yapan Şeyh Said ile Said-i Nursiyi karşı karşıya getiren zihniyete yuh olsun!

http://www.gazetekurd.net/

Kurd Muhtacî Çi Ne?


Ev serê panzdeh salan e ku min di nav îhtiyacên xwe de, ji xwe re, du hedef kiribûn armanc. Min ji xeynî van her duyan, tu navgîneke ku dahatûya Kurdistanê temîn bike, nedît.

Ev serê panzdeh salan e ku min di nav îhtiyacên xwe de, ji xwe re, du hedef kiribûn armanc. Min ji xeynî van her duyan, tu navgîneke ku dahatûya Kurdistanê temîn bike, nedît.

            Ya Pêşî: Îttîhada/yekbûna neteweyî.

            Ya duduyan ew e ku tevî wan ilmên dînî, ew fennên lazim ên dewr û serdema me, li her aliyî werin tehsîlkirin. Îca ev ku hene, esas û bingeha wan û medreseya wan, ew alayiyên eşîran in. Li ser vê razê/sirrê, ez bi awayekî bêperwa dibêjim:

            Ew kesên ku di nav eşîran de ne esker in, divê ew jî mîna wan ên dî, bibin eskerên millî. Lewre eskerî ku mîna tîrêjeke elektrîkê ye, di nav van eşîrên cur bi cur de, dê têkildariyeke kimyewî pêk bîne û dê bike ku ew fikir û ramanên wan ên cihê cihê, bigihîjin hev û dê bihêle ku ew cewherên wan û ew qîmeta wan a heqîqî, derkeve holê. Bi ser de jî ew gihîştina wan, dê wisan bike ku roniya hîndekarî û perwerdehiyê, tevî wê qeweta/hêza germ a Kurdan zindî bibe. Çunkî koçerî, hêrsokîtî û bêhukûmetî, dibe sedem ku bi zordestiya hukûmetê, xizanî û bêçaretî derkeve û ev feqîrî jî, zorê dide ku xerez û qesd li hember hev pevbiçin. Bi vî awayî, ji ber ku daîma gilîkirin, mîna olandana/dundengîbûna dengê mirinê, li navendê deng didin, ciyê ku hukûmet  li wan şefqet bike, ew radibin xwe musteheqî şîmaqa/sîlleya wê dikin. Li ser vê yekê, neyar û dijmin jî, bi vê kêfxweş dibin û ehlê xîretkêşiyê jî, ji nava serê xwe diqîrin û qeweta wan a manewî, bi derba bêhêvîtiyê dişkê û dilê ehlê besîretê jî dişewitîne.

            Hem jî digel ku xwedî hêzeke mezin a leheng û şervanên bi qasî çil hezarî (40 000) ne jî, ji ber lihevnekirinên hundirîn, mehû dibin û ji ber wan tevliheviyên ku ji dijberitiyê tên, ciyê ku dê merhemeta bavîtiyê li wan were kirin, wisan dibe ku ew buxza zalimî bi ser wan de bibare. Îca ji xeynî van, jixwe wisan bûye ku Kurdan, êdî ji wan zanistên nû û ji perwerdehiya nûjen nefret kiriye. (Çima? Ji ber kîjan sedeman? Notê wergêr e)

            1. Ji ber ku di zahirê xwe de, (ew zanistên modern) ji nav biyaniyan tên.

            2. Ji ber ku hin meseleyên fennî/zanistî, bi hin çîrokên Îslamî û bi hin dirûvpêdayînan re di nakokî û pevçûnê de ne. Jixwe wan mirovên awam, hin ji wan çîrok û teşbîhan, hema wisan bi ser de, weke eqîde û rastî di hişê xwe de qebûl kirine.      

            3. Ji ber ku ew, wê usûla wan medreseyên xwe, weke kan û madena hemû kemilînan dibînin; lê belê îca ew van zanistan, ne li gor rêbaza medreseyan dibînin.

            4. Hin ji ehlê mektebê radibin, Îslamiyetê, hema tenê ji aliyê wê yê derve ve, ji ber teqlîdkariyê, weke baweriyeke zarokiyane dibînin û bi rêya zanistên fennî, ketiye meylkirineke feylesofî û gel jî, li hember wan, ketine nava wan fikarên tije şik û gumanan. Îca ji ber vê yekê Kurd, ji wê hîndekarî û perwerdehiya nûjen, bi awayekî jidil vediciniqin.

            Tekane çareya vê ev e ku ew ciyên wan alayiyên eşîran û ew deriyê bala yê eskeriyê, bi dibistan û perwerdehiyan were tijekirin û ev medreseyên ku ji bo wan, weke kana seadetê ne; lê mixabin ku ji nava wan hatine rakirin, careke dî, ji nû ve divê werin zindîkirin û tevî ilmên dînî, ew zanistên nûjen ên ku lazim in, bi destê wan alimên Kurd, bi derskî werin dayîn.

            Kurtebêjiya peyvê: Ew yekîtî ku ji bo her gelî, nemaze ji bo Kurdan, pevgirêdana pêt û saxlem û hêmana jiyanê ye,  gava ku bibe qesrek/koşkek, ew alayiyên eşîran û ew eskeriya ku ji heqê her unwanî tê der, dê bibe temelekî dirêj û biasas û dê bibe arîkeke/remaxeke muhkem û saxlem. Û ew hîndekarî û perwerdehiya ku wê qesra yekîtî û îttîfaqê/hevgirtinê ronahî dike yan jî, ew zanistên ku ji bo jiyana gelan, mîna ye wê xwîna ku di reh û demaran de digere û weke kana vê gaza hewayê ye, her yek ji wan alayiyên eşîran dê bibe mîna medreseyeke zanistan û dê bibin mîna fabrîqeyeke mezin a sanayiyê ku mirov jê re hejmetkar dimîne. Seyda Hukûmet, heke li gor qabiliyeta alayiyan, derseke baş a întîzamê bide, çiqas xweş û ya xwestinê ye, wesselam.

Werger:Ayhan MERETOWAR

 Gazetekurd

 

*Kurd Teawun we Tereqqî Gazetesi

 Hejmar: 2,  Rûpel: 13

 29 Teşrîn-î Sanî 1324

  12 Berçile/Kanûna Ewil 1908

ÜSTAD HANGİ KÜRDLÜKLE İFTİHAR EDİYOR ?


 Eğer daiye-i teferrüd, ihtilâf, hodfuruşluk, meylü’l-ağalık, milleti istihdam, aldanmak ve aldatmak sun’î Kürdlük muktezasında gösterilse; şahid olunuz, o Kürdlükten istifamı veriyorum.Ve cesaret, sadakat, diyanetin unvanı olan tabii Kürdlükle iftihar ediyorum. Nasıl ki, zaman-ı istibdatta bu tabii Kürdlük için tımarhaneye düştüm. Divanelerin hekimine dedim: Eğer müdahene, temellük, tazarru-u sinnurî, tabasbus-u kelbî, menfaat-ı umumiyeyi menfaat-ı şahsiyeye feda etmek aklın muktezasından addedilmek lazım gelirse, şahid olunuz ben o akıldan istifamı veriyorum ve divanelikle iftihar ediyorum.

 

Ey Kürdler! Tımarhaneyi kabul ettim. Ve Kürdlüğü lekedar etmemek için irade-i padişahı ve maaş ve ihsan-ı şahaneyi kabul etmedim.

Muvaffakiyet niyet-i hâlisenin refikidir. مَنْ كَانَ للهِ كَانَ للهُ لَهُ* vesselam  

*Kim Allah için çalışırsa, Allah da onunla beraberdir.

BİLİNMEYEN KELİMELER:

daiye-i teferrüD: ferdiyetçilik hissi

 hodfuruşluk: kendini beğenmişlik

meylü’l-ağalık: ağalık meyli

sun’î Kürdlük:yapmacık, hakiki olmayan

diyanetin unvanı: dindarlığın ünvanı

zaman-ı istibdat: istibdad döneminde

müdahene: dalkavukluk 

temellük:alçalma

 tazarru-u sinnurî:kedi gibi yalvarma

 tabasbus-u kelbî: köpek gibi yaltaklanma

aklın muktezası: aklın gerektirdiği

addedilmek: sayılmak

Di 7 Saliya Xwe De Kovara Mizgîn


Di 7 Saliya Xwe De Kovara Mizgîn

Mirovên xwedî ramîn û jêhatî baş fam dikin û zanin ku hin destpêk, hin rabûn hene ku ew, pêşerojekî girîng û encamên rast diyar dikin.

Ev destpêk carna ramîn û li gor wî ramînê tevgerîn e, carna armanc e û li gor wî armancê xebat e. Bêguman ya naguhere; ji bo encamekî baş/ rast û ji bo pêşerojekî xweş/ girîng, divê sehî û raman a rast be.

Sehî û ramana rast hergav ji alî civakê de her tim çepik tê lêdan û bê alîkarî namîne.
Dîrok bi van mînakan hatiye roja me. Girse tim li pişta ramanên rast cih girtine. Li dû ked, xebat, fedakarî û berdêlên giran ramanên rast ên hatine rojevê tim ji alî mirovên biaqil, mezlûm û ji her beşê civakê ji dil hatine alîkarîkirin û rastandin.

Di vê sedsala 21. de ya herî girîng jî di vê dema axirê de jî raman û xebata rast ji alî mirovên bi peljenî û yên diramînin ve tê alîkarîkirin. Birastî di vê demê de gellek raman, weşan û sazî hene ku biîddîaya çareserkirina pirsgirêkan, avakirina pêşeroj û pêkanîna berjewendiyên civakê derketine. Lê dixwazin ji bo berjewendiyên xwe gelan li dû xwe kaş bikin. Tevlî viya sehî û ramana Kovara Mizgîn ji alî civakan îro hatiye pejirandin. Mîsyon û ramana Kovara Mizgîn hezkirina civakan bidest xistiye. Lewra Kovara Mizgîn di bingeha rizayê Xweda Teala, li gor nasnameya xwe ya Îslamî, bi nasnameya xwe ya ramyarî derketiye qada xebatê. Li gor vî nasnameya xwe, ji bo gihîştandina nirxên gelê Mislimanê Kurd û di hevrasta viya de tevlî daketina pirsgirêkên bingehê gelê Kurd, çareseriyê ji xwe re wek fonksiyon dîtiye.

Kovara Mizgîn tevlî vî hejmarê 71 hejmar e derdikeve. Mizgîn, di vê riya xwe ya ku ji sala 2004’an de birê ketiye de ramana ku parêzvaniya wî dikir yek bû, qet neguherî. Ji armancên xwe veneqetiya. Xêza xebatê ku ji xwe re diyar kir, neguherî û di pêvajoya xebatên xwe de tu pêşketinekî erênî yan neyînî wî ji xêza diyar kiribû dûr nexist, tim bivac tevgeriya. Li hember tadeyên dît, ji her demê hin zêdetir li ser xebatên xwe sekinî. Yên divê werin gotin, Mizgîn tim anî ziman, ên divê werin qêrîn tim qêriya.

Mizgîn, kovarekî ji bo riza Xwedê derdiket bû. Ji ber vî yekî nirxên girêdayê wî bû ewqas bi bawerî diparast. Ji ber vî yekî tim li pişta rêgezên xwe yên diyar kiribû bû.

Kovara Mizgîn, ola gelê xwe Îslamê û nirxên wî ku tim dihat xwestin were jibîrkirinê ku bi viya re hatibû jibîrkirinê, xwest di navbera mislimanan de ji nû ve were jiyîn.

Kovara Mizgîn, di vê warê de danezanek mezin e. Lewra Mizgîn bûyeran, pêşketinan tim li gor Qur’an û sunneta Resûlê Xwedê (s.X.l.) dinirxîne.

Di vê riya xwe de Kovara Mizgîn, ne li rojevên ji bo mijûlkirinê hatine avakirin, li rojeva xwe dinêriya, tim rojeva xwe pêk dianiya. Mizgîn qet neheqiyan, azîneyên qirêj nepejirand, ji ber vî yekî tim nivîsên li hember van rewşan diweşand. Li hember zilmê tim mezlûman diparast.

Armancekî Mizgîn hebû, xeyalek wî yê mezin, çîrokek wî yê dihat zanînê hebû. Li gor armancên xwe, Mizgîn tim bibiryar bû, tim wêrek û ji rêgezên diyar kiribû re tim bêtawîz bû. Xeyalê wî roj bi roj şênber dibû.

Jixwe ev rastî tunebû? Dema mirov ji dilî di jiyanê tiştekî bixwestana, misoger ji bo ew tiştî diket xebatan û di encamê de bidest dixist. Mizgîn girêdayê mebestên xwe bû, ji bo gihîştina mebestên xwe ji tu fedakarî û xebatên giran nereviya.

Hin hejmarên wî hatin berhevkirin, pirê caran li ser belavkerên wî zordestî hatin kirin. Ji alî derûniyê tirsandina belavker û xwendevanên wî hat xwestin. Ji ber nivîsên wan ên rastiyê, heqiyê digotin, dinivîsandin, gellek nivîskarên wî hatin binçavkirin û girtin. Tevlî vana pirê caran li navçeyan, girtîgehan ku Mizgîn hat belavkirin, ketina vî weşanê ya nav girtîgeh û hin navçeyan hat astengkirin û nehat hîştin. Lewra Mizgîn, kovarek ji bo vê gelê ya herî rast bû. Lewra Mizgîn ji kovarên din cuda bû. Tim li pişt gotinên xwe bû. Armancên diyar kiribû tim ji bo hişyariya gelê Mislimanên Kurd bû. Gihîştina maf, nirxên gel hatibû mebestkirin. Û xebatên wî tim bibandor bû. Ji ber vî yekî raman û xebatên wî tim bixeter hat dîtin.

Mizgîn, dixwest gelê Kurd êdî bigihîje nirxên xwe. Li ser erdnîgariya Kurd, Kurdistana hatibû perçekirin, azîneyên li ser Kurdan tim anî rojevê. Li ser dîroka Kurd, li ser ziman, çand û taybetiyên Kurd disekiniya. Ji roja derketibû pê de di armancê wî de ev hebû. Ramana parêzvaniya wî dikir qet neguheriya. Dema Mizgîn li gor vê mebesta xwe nivîsan diweşand, nivîskarên wî li gor pirsgirêk û mafên Kurdan panelan saz dikir, ew roj tu saziyekî Îslamî li ser viya xebat nedişopand. Sazî û weşanek li ser vê bingeha tu xebatekî pêk nedianiya. Hin weşanên Îslamî jî jixwe vî raman û xebatên Mizgîn çewt didîtin, rexne dikirin û Kurdewariya Mizgîn, wek Kurdîtî kirinê dinirxandin.

Erê di rojên herî dijwar ku xebata ji bo gelê Kurd a weşanî jî ewqas zehmet bû de Mizgîn xebatên xwe bicih dianiya. Îro, ji wan rojan heta niha Mizgîn gellek ramanên çewt rûxand. Di vê pêvajoyê de Mizgîn gellek dijwarî dît lê bi viya re gellek mebestên xwe jî bicih anî. Lê binêrin hin beşên ku berê sehî û ramanên Mizgînê rexne dikirin, îro jî dixwazin li gor vî xêzê xebatekî çêkin. Çiqas hewl deynin jî nabe lewra îro her kes samîmîyeta Mizgîn dizane. Yên duh ji bo gel nediketin zehmetiyekî û berdêlan nedidan, îro bi guherîn gellek rewşan dixwazin vê pêvajoyê li gor xwe wek erênî vegerînin. Dixwazin vê pêvajoya ku êdî her kes dikare bi hêsanî qala nirxên netewî yên Kurdan bike, li gorî berjewendiyên xwe vegerînin. Ji vî rewşa wan kirêttir û nesamîmîtir tiştek tune.

Yên Mizgîn baş nas dikin, raman û xebatên wî jî baş dizanin û ji proje û mebestên wî yê pêşerojê jî haydar in. Di nav gelê Kurd de gotinek navdar heye dibê; ‘Gur dikujin, qijik dixwin.’ Xweda Teala wê rûyê wan beşên ku vê heyamê ji bo berjewendiyên xwe bikar tînin jî bêguman derxîne holê, ev jî jixwe hêdî hêdî tê dîtin.

Ger îro tê xwestin armanc û sedema derketina Kovara Mizgîn were famkirin birastî jî divê li hejmara yekemîn a Kovara Mizgînê were nêrîn. Binêrin Mizgîn di hejmara xwe ya yekemîn a beşa edîtorê de çi gotibû:

‘Bi keda tê dayîn, fedakariya tê holê û baweriya di dilê me de û bi biryariyê, em ji bo belavkirina ewrên mij ku hatine ser me û ji bo rakirina axa mirî ku ser zanistiya civaka me û ramanê wî hatiye girtin, hatin. Bi weşana Kovara ‘Mizgîn’ ku em bi dengekî nû û cuda, bi nêrînekê rast dest pê dikin; ji her curê bandorbûna nezaniyê dûr, em bawer dikin înşallah ji alî derxistina sehiya Îslamî ya rast û jiyana li dora ramanê Îslamê biteşe dibe de wê bibe navgîna pêşketinên xweş û biwate. Û em hêvî dikin ku di qadê xwe de wê valahiyeke mezin tije bike.’

Mizgîn bi van daxwazan derket riya xwe ya pîroz. Îro sedema fedakarî, bibiryarbûn, bihêvîbûn, bî wêrekî tevgerîn, ji rêgezên xwe çi dibe bila bibe dûrneketin ev e. Îro sedema xwedîderketina gelê xwe ev e. Îro sedema zimanê çareserîbûnê ev e. Sedema gelê xwe, erdnîgara xwe ewqas rind naskirina wî ev e.

Mizgîn dema di vê rê de dest bi xebatê kir, nirxên xwe yên Îslamî û civakî girt rêza xebata xwe ya girîng. Gelê Kurd ku li Rojhilata Navîn hat eciqandin, welatê wî hat parvekirin, ji bo xwe wek pirsgirêkek mezin dît. Rewşa gelê Kurd, li ser xwe wek berpirsiyariya sereke girt. Mizgîn berpirsiyariya çareseriya pirsgirêka gelê Kurd girt ser xwe. Ji ber vî yekî zimanê bi kar dianiya tim ê çareseriyê bû. Tim bi tespît û dahurînê, ji bo çareseriyê nêrîn û pêşniyaran pêşkêş kir. Ev bû mîsyona Mizgîn. Li gor vê mîsyonê nivîsên hêja ji alî nivîskarên sereke ve hatin nivîsandin. Mînak, nivîskarê hêja Siyabend AZAD di hejmara 54. de, di heypeyvîna pê re hatibû kirin de vana anî ziman:

‘Divê ewil were zanîn û dîtin ku, ne tenê pirsgirêka Rojhilata Navîn, pirsgirêka hemî dinyayê Pirsgirêka Kurd e. Îro ya divê were kirin, vî Pirsgirêka Kurd ku pirsgirêka Rojhilata Navîn û ya hemî dinyayê ye gihîştandina wî ya çareseriyê ye. Bi min sê çareseriyê cuda yê vê pirsgirêkê heye. Ev çareserî dibe ku wek Federasyon, Konfederasyon an jî Serxwebûn be.

Divê li maseya Kurdan ji bo çareseriyê tim ev her sê alternatîf hebin. Gelê Kurd ji bo çareseriyê wek mînîmûn federasyonê, wek maksîmûm jî di navbera serxwebûnê de ye û divê bibe jî. Rast e, Pirsgirêka Kurd ne tenê pirsgirêka Kurdan e. Pirsgirêka Kurd bi taybetî pirsgirêka Ummeta Îslamê ye û bi gelemperî jî ya hemî mirovahiyê ye.’

Ev nivîs bixwe hêjahî û kalîteya Mizgînê nîşan dide. Zimanê Mizgîn ku bikar tîne, dahurînên wî yên li ser rojevê datîne holê. Zimanê wî yê çareseriyê û tespît û pêşniyarên wî yê li cih nîşan dide.

Îro sedema vê pirsgirêka ku çareserî nedîtiye, pirê wî ewul ji nasnekirina vê pirsgirêkê, vê gelê û erdnîgara wî tê. Pêşniyarên çareseriyê ji alî hin beşan û ji alî sazûmanê tim dûrê rastiya gel hat hilbijartin. An jixwe bi taybetî qet çareserî nehat ramîn. Pirsgirêka Filîstînê, ya Efxanîstanê û Çeçenîstanê tim di rojeva sereke ya mislimanên vî welatî de cih girt. Tim ev pirsgirêk hatin axaftin, li ser wan tim hat ponijîn, pirsgirêka divê ewul were dîtin, nehat dîtin. Lewra yên bi dugel û sazûmana xwe re yek tevdigeriyan ji viya zêdetir nikaribûn mafên Kurdan bianiyana rojevê jî.

Mizgîn sazûmanê û azîneyên wî yên li hember gelê Kurd jî tim vekirî rave dikir. Mînak, Bedirxan DILŞA, di hejmara 51.ê nivîsê xwe yê ‘Şerê Kurd-Tirk?’ de dibê;

‘Di Kurdan de çareserî pirr e, di dewleta Tirk de samîmîyet tune. Weka ez dizanim Kurdan di vê mijarê de qasê dinyayê çareserî hilberandin, qasê dinyayê çareserî danîn holê. Ji mafên çandî heta Ozerkiyê, ji Ozerkiyê heta Otonomiyê, heta Federasyon, heta Konfederasyon û Serxwebûnê. Di vir de yê kêm ne projeyên çareseriyê, tunebûna samîmiyetê ye.”

Sedema çare nedîtina vê pirsgirêkê ew e hemî van pêşniyaran ji alî sazûmanê tim wek rêxistinî, terorî, bûyerên dijê dewletê tê dîtin û nîşandan. Ji ber vî yekî ye ku heta niha ev pirsgirêk ber bi çareseriyê ve neçûye û projeyên ji bo çareseriyê danîne holê jî tim li gor azîneyan bûne.

 Kovara Mizgîn bi gellek nivîs û xebatên xwe yên hêja ku niha em teva nikarin binivîsin, di xêza rast de tim ji bo gihîştina maf û nirxên gelê xwe xebat daniye holê. Ji ber vî yekî divê îro nirxa Mizgîn ji alî her Kurd, ji alî her bawermend baş were zanînê. Divê ewul ev weşana girîng bi armanc, sehî û ramanên xwe baş were nasîn.

Bila ev jî baş were zanîn û neyê jibîrkirin ku yên niha guhê xwe ji rastiyan re digirin wê misoger di pêşerojê de wan rastiyan bipejirînin. Yên destê xwe ji alîkarî û piştgiriyê re dirêj nakin, misoger wê rastiyê fam bikin. Lewra îro eger neyê zanîn jî wê misoger rojekî jixwe hemî mirov vê weşanê nas bikin û nirxa wî fam bikin. Wek min vegot, piştgirî danîna li ramanekî rast an tespîtkirina wî ji bo mirovên xwedîraman û biaqil ne zehmet e.

Mizgîn / Hejmara 71

http://www.mizgin.net

Li gor Seîdê Kurdî pirsgirêka Kurd


 
smaller text tool icon medium text tool icon larger text tool icon

said_nursiDîroka neteweyekî lazim e ji hêla wê neteweyê ve bê nivîsandin. Dema dîroka neteweyekî ji aliyê neteweyên din ve bê nivîsandin, ew netewe gelek nirxên xwe winda dike.

Bi taybet neteweya serdest, dîroka neteweya bindest dinivisîne dixwaze hemû tiştên baş ji xwe re bike mal, tiştên xirab jî li neteweya bindest bike mal. Ji ber ku kurd her tim bindest bûne dîroka wan ji wan xerîb maye. Nirxên wan ya di nava rûpelê dîrokê de winda bûne ya jî hinek kesên din xwedî lê derketine, ji xwe re kirine mal.
Mînak pir in. Ez îro behsa Seîdê Kurdî dikim. Bi rastî Seîdê Kurdî zanyarekî yê ku mohra xwe li dema xwe xistiye, îro jî li çar aliyê cîhanê tê gotûbêjkirin
Seîdê Kurdî ji dê û bavekî kurd, li Kurdistanê hatiye dinê. Di medreseyên Kurdistanê de xwendiye. Li gorî dema xwe li ser meseleya kurd bi giranî sekiniye. Di rêxistinên wê demê de cih girtiye, di rojnameyên kurdan de nivîs nivîsandiye. Ji ber vê sedemê avêtine tîmarxaneyan, sirgûn kirine, avêtine zindanan û tecrîd kirine. Hemû jiyana xwe wiha borandiye.
Lê ji aliyê desthilatdaran ve ji bingeha xwe hatiye dûrxistin. Pêşî navê wî dûra fikr û ramanên wî hatiye berovajîkirin. Îro jî navê wî, pirtûkê wî li hemberî rastiya wî -bi hostatiyek kûr- tê bikaranîn.
Rastî çi ye? Rastî ev e; Seîdê Kurdî -çava ku di gelek eserê wî de heye- li ser pirsgirêka neteweya xwe pir sekiniye. Dema behsa meseleya kurd kiriye ji du aliyan ve girtiye dest.
1.Nakokiyên di navbera kurdan û devletê.
2.Nakokiyên navxweyî.
Seîdê Kurdî bi taybet li ser nakokiyên navxweyî disekine. Lewra dibê ku “sedemê nakokiyên bi devletê re nakokiyên navxweyî ye.” Dîsa dibêje bila kurd ji kesê lutf û îhsan hêvî nekin, bi têkoşîna xwe mafên xwe bigirin.
Seîdê Kurdî li ser pirsgirêkên navxweyî tesbîtên baş dike û dibêje: sê dijminên kurdan heye.
1. Nezanî
2. Xîzanî (feqîrî)
3. Dijîtî (îxtîlaf, dijberî)
Ji bo van her sê nexweşiyan sê çare rave dike.
1. Xwendin
2. Xebat
3. Hevgirtin
Di daviya nivîseke xwe de berê xwe dide gel û wiha diqîre: desthevgirtin, desthevgirtin, desthevgirtin.
Mixabin îro bi pirtûkên wî dixwazin gel ji hev bikin.

Abdulkerim Bingol/Azadîya Welat

http://www.gazetekurd.net/

Kategoriler:Haber-Nûçe

“Banga Heq Ji Kelhaamed” dergisinin sonbahar (Payîz) sayısı çıktı.

12/14/2010 1 yorum

“ÖZGÜR BİR DÜNYA” KAPAKLI KELHAAMED DERGİSİNİN YENİ SAYISI ÇIKTI

Kapakta edebi bir üslup içerisinde “Bizim Köyün ve Filistin’in çocuklarının özgürce yaşadığı bir dünya” temasını işleyen derginin dikkat çeken diğer kapak vurgularını ise Kürdistan İslam cemaati lideri Mamoste Ali Bapir’le yapılan röportaj, Üstad Bediüzzaman’ın talebelerinden Abdulkadir Badıllı ağabey’in “Dilimiz” başlıklı yazısı ve Şeyh Said kıyamının öncesi ve sonrasında yaşanan bazı mazlumiyetler oluşturuyor.

KELHAAMED YENİ SAYISINDA DA GÖZ DOLDURUYOR

Kürd Klasiklerinden Melayê Cizîrî ve Melayê Bateyî’nin bazı şiirlerine yer verilen dergide Bediüzzaman, Mevlana Halid ve Rehber’den yapılan tercümelere de yer verilerek derginin içeriği zenginleştirilmiş. Ayrıca Kürd şairlerden Mela Mizgîn’in mayıs ayında yazmış olduğu bir şiirine de yer verilmiş.

Geliyê Zila, Reşad Yılmaz röportajı, Kürd tarihi, Zazaki, Sorani ve Arab alfabesinde Kurmanci yazılarıyla Kelhaamed’in bu sayıda da Kürdçe okuyucusunun gönlünde taht kurması bekleniyor.

Kategoriler:Haber-Nûçe

Mizgîn Dergisi’nin 74. Sayısı ÇIKTI!


Mizgîn Dergisi’nin 74. Sayısı ÇIKTI! _Mızgin Gündemi
Kategoriler:Haber-Nûçe